Witte stranden...witte sneeuw....
Door: Miranda en Hanna
Blijf op de hoogte en volg Hanna en Miranda
20 December 2010 | Kenia, Nyeri
Zo wit als de sneeuw bij jullie is zo wit zijn de stranden van Mombasa.
Bij terugkomst in Nyeri lagen wij uitgeput van een 18 uur durende treinreis vanuit Mombasa lekker te zonnen in de tuin bij opa en oma. Opa kwam de tuin inlopen en riep de andere vrijwilliger, die bij ons in de tuin zat, bij zich. Even later kwam zij terug lopen en vertelde ons dat opa haar had gevraagd om tegen ons te zeggen dat als wij willen zonnen, wij ons of iets meer moesten bedekken of anders dichter bij het huis van opa en oma moesten gaan liggen. De reden hiervoor was dat mensen uit de buurt ons hadden zien liggen en geklaagd hadden bij opa en oma over het feit dat wij er wat ' ongepast' bij lagen. De ander vrijwilligster vertelde ook dat mensen uit de buurt bij oma hadden geklaagd over dat wij er te bloot bij liepen. Oftewel...we zijn bestempeld als ' de ongelovige en ordinaire' vrijwilligers. Dus dat weten wij nu na 2 maanden ook weer. Zijn wij even blij dat we ervoor gekozen hebben om hier niet in onze bikini in de tuin te gaan liggen...we hebben met ons kleedgedrag er al rekening mee gehouden dat we in een gelovige community wonen. Maar blijkbaar was ons aanpassingsvermogen niet toereikend genoeg...
We hebben 10 dagen lang op het strand van Diani beach gelegen. Dit is in de South Coast van Mombasa. Oftewel....wit strand, blauwe zee, palmbomen en een cocktail. Wij hebben ervan genoten. Er valt verder weinig over te vertellen want we hebben echt helemaal niets gedaan. Ons enige uitstapje was naar het politiebureau. Ons geld was namelijk uit onze hotelkamer gestolen. Helaas...niets aan te doen.
Wanneer je oud, rijk en eenzaam bent moet je zeker naar Mombasa South Coast. Want daar is liefde namelijk bij elke palmboom te koop. Er is veel sekstoerisme en je ziet dan ook zeer regelmatig oudere, blanke vrouwen met zeer jonge gespierde Keniaanse mannen. Of oudere, blanke mannen innig verstrengeld met een zeer jonge Keniaanse vrouw. Soms kwamen de beach boys, de jongens die zichzelf verkopen voor geld, naar ons toe. Maar wij maakten hen al snel duidelijk dat wij hier niet van gediend waren. Beach boy: Hi girls, how are you? We: Sorry but...do we look like we need to buy love...? No...so get lost....
Nu weer terug in Nyeri zit ons avontuur er bijna op. Aan de ene kant zijn we blij dat we weer terug naar huis gaan...aan de andere kant voelen wij ons momenteel gefrustreerd en leeg want we zijn weer terug bij af. Vlak voordat we Leo gedag zeiden op het vliegveld zijn we met Euticus naar een neuroloog in Nairobi gegaan. Daar hebben we een MRI scan laten maken en de neuroloog vertelde ons dat het volgens hem toch echt HIV is en dat de HIV zijn problemen in zijn hersenen veroorzaakt. Dus het advies van de neuroloog was om z.s.m een Hiv test af te laten nemen en hij gaf aan dat als hij positief bevonden wordt, hij z.s.m aan de HAART medicatie moet omdat hij anders snel zal aftakelen. Maar omdat wij in de tussentijd naar Mombasa gingen konden wij vandaag pas een test laten doen. Dat kon gelukkig hier in Nyeri. Wij zijn naar de arts gegaan voor een test en kregen daarna gelijk de uitslag te horen. De uitslag was : negatief. Wat op zich heel fijn is want je wenst niemand HIV toe maar nu na 2 maanden allerlei testen en onderzoeken te hebben gedaan weten we nog steeds niet wat er aan de hand is. En we hebben om precies te zijn nog 1 dag om het uit te zoeken. Overmorgen zitten wij namelijk weer in de auto terug naar Nairobi om daar in de nacht het vliegtuig terug naar huis te pakken. We gaan morgen wel naar de dokter in Nyeri town en wij zullen hem vragen contact op te nemen met de neuroloog in Nairobi maar wij verwachten niet dat wij verder nog iets voor Euticus kunnen doen. En dat is mooi...klote! En zo voelen wij ons ook.
We zijn blij dat we jullie allemaal weer gaan zien...en we zijn blij dat we weer naar huis gaan. Op dit moment zijn we misschien erg negatief....maar we zijn klaar met Kenia. We hebben een fantastische tijd gehad en we hebben het zeker niet willen missen maar qua vrijwilligerswerk hebben we niet kunnen afmaken waar wij aan begonnen zijn, we hebben het gevoel dat we niets bereikt hebben en Euticus nu aan zijn lot over laten.
Iedereen bedankt voor jullie steun en bijdragen de afgelopen 2 maanden!
Heel veel liefs vanuit het nog steeds zonnige Kenia en tot heel snel! Hanna en Miranda
Bij terugkomst in Nyeri lagen wij uitgeput van een 18 uur durende treinreis vanuit Mombasa lekker te zonnen in de tuin bij opa en oma. Opa kwam de tuin inlopen en riep de andere vrijwilliger, die bij ons in de tuin zat, bij zich. Even later kwam zij terug lopen en vertelde ons dat opa haar had gevraagd om tegen ons te zeggen dat als wij willen zonnen, wij ons of iets meer moesten bedekken of anders dichter bij het huis van opa en oma moesten gaan liggen. De reden hiervoor was dat mensen uit de buurt ons hadden zien liggen en geklaagd hadden bij opa en oma over het feit dat wij er wat ' ongepast' bij lagen. De ander vrijwilligster vertelde ook dat mensen uit de buurt bij oma hadden geklaagd over dat wij er te bloot bij liepen. Oftewel...we zijn bestempeld als ' de ongelovige en ordinaire' vrijwilligers. Dus dat weten wij nu na 2 maanden ook weer. Zijn wij even blij dat we ervoor gekozen hebben om hier niet in onze bikini in de tuin te gaan liggen...we hebben met ons kleedgedrag er al rekening mee gehouden dat we in een gelovige community wonen. Maar blijkbaar was ons aanpassingsvermogen niet toereikend genoeg...
We hebben 10 dagen lang op het strand van Diani beach gelegen. Dit is in de South Coast van Mombasa. Oftewel....wit strand, blauwe zee, palmbomen en een cocktail. Wij hebben ervan genoten. Er valt verder weinig over te vertellen want we hebben echt helemaal niets gedaan. Ons enige uitstapje was naar het politiebureau. Ons geld was namelijk uit onze hotelkamer gestolen. Helaas...niets aan te doen.
Wanneer je oud, rijk en eenzaam bent moet je zeker naar Mombasa South Coast. Want daar is liefde namelijk bij elke palmboom te koop. Er is veel sekstoerisme en je ziet dan ook zeer regelmatig oudere, blanke vrouwen met zeer jonge gespierde Keniaanse mannen. Of oudere, blanke mannen innig verstrengeld met een zeer jonge Keniaanse vrouw. Soms kwamen de beach boys, de jongens die zichzelf verkopen voor geld, naar ons toe. Maar wij maakten hen al snel duidelijk dat wij hier niet van gediend waren. Beach boy: Hi girls, how are you? We: Sorry but...do we look like we need to buy love...? No...so get lost....
Nu weer terug in Nyeri zit ons avontuur er bijna op. Aan de ene kant zijn we blij dat we weer terug naar huis gaan...aan de andere kant voelen wij ons momenteel gefrustreerd en leeg want we zijn weer terug bij af. Vlak voordat we Leo gedag zeiden op het vliegveld zijn we met Euticus naar een neuroloog in Nairobi gegaan. Daar hebben we een MRI scan laten maken en de neuroloog vertelde ons dat het volgens hem toch echt HIV is en dat de HIV zijn problemen in zijn hersenen veroorzaakt. Dus het advies van de neuroloog was om z.s.m een Hiv test af te laten nemen en hij gaf aan dat als hij positief bevonden wordt, hij z.s.m aan de HAART medicatie moet omdat hij anders snel zal aftakelen. Maar omdat wij in de tussentijd naar Mombasa gingen konden wij vandaag pas een test laten doen. Dat kon gelukkig hier in Nyeri. Wij zijn naar de arts gegaan voor een test en kregen daarna gelijk de uitslag te horen. De uitslag was : negatief. Wat op zich heel fijn is want je wenst niemand HIV toe maar nu na 2 maanden allerlei testen en onderzoeken te hebben gedaan weten we nog steeds niet wat er aan de hand is. En we hebben om precies te zijn nog 1 dag om het uit te zoeken. Overmorgen zitten wij namelijk weer in de auto terug naar Nairobi om daar in de nacht het vliegtuig terug naar huis te pakken. We gaan morgen wel naar de dokter in Nyeri town en wij zullen hem vragen contact op te nemen met de neuroloog in Nairobi maar wij verwachten niet dat wij verder nog iets voor Euticus kunnen doen. En dat is mooi...klote! En zo voelen wij ons ook.
We zijn blij dat we jullie allemaal weer gaan zien...en we zijn blij dat we weer naar huis gaan. Op dit moment zijn we misschien erg negatief....maar we zijn klaar met Kenia. We hebben een fantastische tijd gehad en we hebben het zeker niet willen missen maar qua vrijwilligerswerk hebben we niet kunnen afmaken waar wij aan begonnen zijn, we hebben het gevoel dat we niets bereikt hebben en Euticus nu aan zijn lot over laten.
Iedereen bedankt voor jullie steun en bijdragen de afgelopen 2 maanden!
Heel veel liefs vanuit het nog steeds zonnige Kenia en tot heel snel! Hanna en Miranda
-
20 December 2010 - 17:46
Martin Visser:
Ik kan het me goed voorstellen dat jullie het gevoel hebben dat jullie niks bereikt hebben. Maar onthou 1 ding: Jullie hebben andere kinderen blij gemaakt met opgeknapte kindertehuis en nieuw speelgoed en dat is ook goud waard.
Ik wens jullie een prettige vlucht terug.
P.S. Trek wel warme kleren aan als jullie weer terug zijn. ;o)
-
20 December 2010 - 18:38
Petra:
Niets bereikt? Wat mij betreft een hoop respect voor jullie. Ik denk voor Euticus en alle andere kinderen hebben jullie wel degelijk iets betekent. En dat zullen zij ook zeker niet vergeten.
Nog een paar nachtjes en dan weer in Nederland. Een rare gewaarwording denk ik, want met de heerlijke redelijke koele heenreis zal het een behoorlijk koude landing worden op Schiphol. Suc6 met de laatste loodjes en tot horens maar weer
Petra Alex en Kate -
21 December 2010 - 09:15
Immy:
Jullie hebben zo wel kennis gemaakt met verschillende kanten van het vrijwilligerswerk. Maar toch is het heel goed wat jullie gedaan hebben!
Een heel goede terugreis gewenst,
tot donderdag in het Hollandse sneeuwlandschap!
-
22 December 2010 - 11:01
Bianca:
Hoi hoi,
Volgens mij zitten jullie op dit moment op vele kilometers hoogte, onderweg terug naar het witte Nederland...
Jullie zeiden dat jullie misschien niet veel hebben kunnen betekenen voor de kleine man, maar ik vind dat jullie echt super werk hebben verricht. En hoe fijn is het om te weten dat je niet besmet bent met HIV! Voor die uitslag hebben jullie gezorgd! Super goed gedaan.
Geniet van de feestdagen met al jullie familie en vrienden en natuurlijk Jip!
Petje af hoor!
x -
23 December 2010 - 14:22
Paula:
hee lieve dames,
vandaag komen jullie weer terug! echt super wat jullie allemaal hebben gedaan. Ookal voelt het alsof jullie terug bij af zijn ik weet zeker dat er anderen kinderen en Euticus trouwens ook heel erg geholpen zijn met jullie steun!
hele fijne feestdag en hopelijk tot snel!
Liefs
ps trek warme kleren aan want het is hier heel koud!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
